Οι Ταλμουδιστές  πιστεύουν εκτός από στον γραπτό Μωσαϊκό Νόμο και σε προφορικές παραδόσεις , οι οποίες σύμφωνα με τους ραβίνους δόθηκαν στον Μωυσή στο όρος Σινά.

Οι Ταλμουδιστές  ισχυρίζονται ότι αυτές οι παραδόσεις μεταφέρθηκαν από γενιά σε γενιά μετά τον θάνατο του Μωυσή. 

Αργότερα, από τον φόβο ότι αυτές τις παραδόσεις θα είχαν ξεχαστεί, αυτές οι παραδόσεις γράφτηκαν  και οργανώθηκαν από τους  ραβίνους των Ταλμουδιστών.

Υποστηρικτές  αυτής της διδασκαλίας άρχισαν να προσθέτουν στη βιβλική διδασκαλία όλο και περισσότερο δικά τους σχόλια, που είναι σε προφανή αντίθεση με τα Ιερά Κείμενα, ή που αλλάζουν το αληθινό νόημα των βιβλικών κειμένων.

Θεολογικές διαφορές και διαφωνίες σταδιακά άρχισαν να υπάρχουν μεταξύ των Ταλμουδιστών  και προέκυψαν οι διαφορετικές ερμηνείες των νόμων.

Και έτσι ποταμάκια, ρυάκια και ποτάμια νέων σχολίων  άρχισαν να ρέουν στη θάλασσα των ραβινικών  δοξασιών, που είναι γνωστές  ως η Μισνά και Γκεμαρά, αυτά μαζί αποτελούν το Ταλμούδ (για το λόγο αυτό οι  οπαδοί αυτού του δόγματος  αποκαλούνται  Ταλμουδιστές).

Το Ταλμούδ άρχισε να εξαπλώνεται μεταξύ των ανθρώπων και τα γραπτά που περιέχονται στο Ταλμούδ, άρχισαν να υπαγορεύουν  την έννοια των λέξεων του Θεού.

Οι Καραΐτες  που ακολουθούν μόνο τα Ιερά Κείμενα, δεν βρίσκουν καμιά υποστήριξη για το Ταλμούδ στα Ιερά Κείμενα, για το λόγο αυτό δεν είναι (και ποτέ δεν ήταν) οπαδοί σε αυτή την νέα φτιαγμένη από ανθρώπους  διδασκαλία και  παραμένουν πιστά τέκνα  της αρχαίας πίστης και ακολουθούν τον Μωσαϊκό Νόμο  όπως (πολύ καιρό πριν από το Ταλμούδ) δόθηκε από τον Θεό στον  Μωυσή  στο όρος Σινά.

Οι Καραΐτες  έγιναν μια ξεχωριστή και ανεξάρτητη θρησκευτική ομάδα που δεν είχε καμία σχέση με τους Ταλμουδιστές.